"Nee, jij trekt volle zalen!" - Rickelman Coaching

“Nee, jij trekt volle zalen!”

Jouw gesprekspartner neemt de volle ruimte en tijd om jou te vertellen wat er zoal aan je schort. Terwijl je datzelfde en dan nóg erger, over hem of haar denkt. Je verdedigt jezelf niet want dat komt defensief en onvolwassen over. Kijk toch eens hoe die ander zich druk maakt over je. Je zit naar jouw eigen teksten te luisteren uit de mond van de ander. Nee jij dan! Jij trekt volle zalen! zou je willen roepen.

De waarheid is dat het niet fijn is om te horen, maar iets wat niet gezegd wordt, is er tóch. Zoals een vochtplek op het behang niet verdwijnt onder een schilderij van Picasso, zo blijft irritatie ook sluimeren. Je kunt er dus maar beter even goed voor gaan zitten. Gemeende gevoelens die door de ander geuit worden, ook al zijn ze nog zo moeilijk te volgen voor jou, zijn het beluisteren meer dan waard.

Als de ander goede punten noemt, mag je daarvoor erkenning geven. De ander is de brug over gegaan en heeft de moeite genomen om jou feedback te geven en daarmee kleur te bekennen. Negatieve feedback geven is voor veel mensen een uitdaging. Ze willen de ander niet kwetsen, de relatie niet beschadigen of ze zijn bang voor de reactie van de ander. En er bestaat de kans dat je overruled wordt of niet serieus genomen wordt. Of erger, dat de feedback de relatie beschadigt.

Hoe trotseer je het ongemak of de kwetsuur die je voelt bij het aanhoren van negatieve feedback? Die trotseer je door een neutrale ruimte te creëren tussen jouzelf en datgene wat je verteld wordt. Een buffer waarin je de tijd neemt om het gezegde even te verwerken. Je kunt bij jezelf nagaan of de feedback die gegeven wordt, iets over jou zegt of eerder een projectie is van de ander. Eerlijkheid is hierbij noodzakelijk; zelfreflectie en introspectie zijn middelen die je helpen een eerlijk oordeel te vellen over de feedback punten die erkenning behoeven.

In de vrije ruimte die je hebt gecreëerd geef je jezelf tijd om rustig te worden, enige neutraliteit in te bouwen en de kans te vergroten op redelijkheid en respect in het gesprek. Het getuigt van persoonlijke groei om emoties te kunnen reguleren. Om voorbij de aanvankelijke gekrenktheid te komen die direct tot verdediging of woede zou kunnen leiden. Hoe herkenbaar die emoties ook zijn; ze zijn ook kinderachtig. Terwijl een confronterend gesprek diepgang en groei biedt als beide partners een weg vinden om constructief en respectvol te blijven. Opluchting en toenadering is de pure winst.

En wanneer kom je zelf dan aan de beurt met alles wat je dwars zit? Liefst niet op hetzelfde moment of op dezelfde dag. Vertrouw erop dat als je de tijd en ruimte neemt om met aandacht te luisteren, de ander vroeg of laat ook benieuwd is naar wat jij te zeggen hebt. Wederzijdse erkenning is een geschenk aan elkaar waarmee je oude pijn heelt en de weg vrijmaakt voor verdiepte liefde. En dat is een applausje waard.

Astrid Rickelman

“Nee, jij trekt volle zalen!”

Astrid Rickelman