Als iemand zegt: “je bent mij ontrouw geweest”, dan klinkt dat anno 2020 een beetje gedateerd. Als taalgebruik uit het midden van de vorige eeuw. Zoals ook het zweren van eeuwige trouw aan de ander, eerder doet denken aan ridders en koningen in de Middeleeuwen dan aan gewone stervelingen in een liefdesrelatie. Ik hoor in de praktijk ook niet vaak dat deze woorden gebruikt worden. Terwijl vreemdgaan een term is die ik bijna dagelijks hoor. Waarmee meteen de urgentie duidelijk is van een blog over het fenomeen dat de gemoederen tussen partners danig bezig houdt en ze op de rand van de relationele afgrond brengt. Toch is het woord ontrouw erg op zijn plaats in dit verband. De bedrogen partner zal bijna altijd spreken van een vertrouwen dat geschonden is en van het verdriet dat gevoeld wordt omdat de ander niet meer te vertrouwen is. Eigenlijk zeggen partners tegen elkaar dat ze verwachten dat de ander de regels in acht zal nemen die tussen hen op het vlak van intimiteit en seksualiteit gelden. En dat ze daarmee dus trouw zullen zijn aan de gemaakte afspraak. Zoals met elke schending van een afspraak het geval is, is het ook op dit gebied belangrijk te zien of de afspraak door beiden evenzeer gedragen werd. Vaak gaan mensen uit van veronderstelde overeenstemming die onterecht bleek. Eigenlijk zouden stellen er goed aan doen om in het begin van de relatie een aantal gesprekken te wijden aan het onderwerp trouw/ontrouw omdat het één van de belangrijkste pijlers onder een relatie is. Hoe voer je gesprekken daarover zonder dat het begint te lijken op het met elkaar opdreunen van spellingregels of de tafels van 10. Ik doe een voorstel: begin eens te praten over de definitie van trouw en ontrouw. Wat betekent het voor jou eigenlijk? Waarom hecht je eraan? Het zou zo maar eens kunnen dat je verschillende opvattingen hebt over de begrippen of dat de zwaarte of het belang ervan verschilt voor jullie beiden. Ontrouw is voor mij vooral de ander niet meer serieus nemen als gesprekspartner. En daarmee de belangrijkste kwesties niet meer delen met de ander. Ik zie trouw  als trouw zijn aan jezelf. En daarover eerlijk en open communiceren. Ik geloof dat dat de basis is van een veilige verbinding met de ander. Want veiligheid en geborgenheid is natuurlijk het onderliggende doel van trouw zijn aan elkaar. Weten dat je niet alleen bent, dat de ander met lijf en leden bij jou is, aan jou denkt, voor jou voelt. Aan de basis van ontrouw ligt vaak een verwijdering in communicatie ten grondslag. Al lang niet meer precies zeggen hoe het voor je is, de beladen onderwerpen mijden. Niet zeggen dat je merkt dat je je minder aangetrokken voelt tot de ander. Of ontvankelijker wordt voor anderen. Men wil de ander niet kwetsen maar het échte kwetsen begint bij het liegen en het ontkennen en het eromheen draaien. Ik zeg niet dat partners met betere gesprekken over trouw daarmee het hele probleem bij voorbaat al hebben opgelost maar uit de praktijk van elke dag blijkt dat stellen die in staat zijn een open communicatie te onderhouden die respectvol en eerlijk is, minder vatbaar zijn voor verleidingen. En dat ze, als er wel ontrouw in het spel is, een grote kans hebben daar samen overheen te komen. Niet zelden in een kwalitatief betere relatie. Er is een wereld te winnen in goede gesprekken.

Enige tijd geleden bereikte ons het nieuws van een wonderpil uit (hoe kan het anders) de VS, die het seksuele “nee” van vrouwen zou moeten gaan veranderen in “ja graag!” Bijkomstigheid van de pil is dat deze nare bijwerkingen kent, variërend van slaperigheid en plotselinge dalingen in de bloeddruk tot regelrecht flauwvallen, wat volgens mijn bescheiden idee weinig tot niets bijdraagt aan stomende seks.

En dat is toch de bedoeling van de lust pil; dat ie vrouwen opwekt uit het rijk der seksueel doden en ze aanzet tot veel zin in seks. Afgezien van bovenbeschreven en tal van andere bijwerkingen, is het natuurlijk hilarisch te denken dat een vrouw als een botsauto op de kermis, een pil naar binnen slikt, heur man met verslindende blik aankijkt en los gaat. Neen! Daarmee gaan we er niet komen. Blijft het grote sociale probleem dus gewoon bestaan van vrouwen die maar matig plezier beleven aan seks met hun partner. Uit onderzoek naar seksbeleving bij heteroseksueel partnerschap, blijkt slechts 25% van de vrouwen seks plezierig te vinden. Daarmee hangen onder andere lichamelijke oorzaken samen zoals vaginisme en pijn bij het vrijen. Vrouwen blijken in grote getale door te gaan met het hebben van coïtus ondanks pijn of onvoldoende opwinding terwijl dat juist een voorwaarde is voor pijnloos vrijen.

 

Er heerst nog altijd een taboe op problemen bij het vrijen, los van de schaamte en het ongemak dat er is om seksualiteit bespreekbaar te maken in de relatie en daarbuiten. Het seksuele bewustzijn dat wordt gecreëerd door porno of door sommige media is niet representatief voor de realiteit tussen man en vrouw en zeker niet voor de lustbeleving van veel vrouwen. Zij zouden hun eigen plezier meer voorop moeten stellen en daar duidelijk voor op moeten komen. Uit onderzoek blijkt dat vrouwen die autonoom zijn en zelfwaardering hebben, beduidend meer plezier aan seks beleven.

Ik begeleid veel stellen in het voeren van gesprekken over seks en ik zie dat onder stellen die tien jaar of langere tijd samen zijn, een zekere berusting of ontmoediging heerst om het vaak ingedutte seksleven nieuw leven in te blazen. Oude meubels worden voortdurend gepimpt of met krijtverf opgeleukt maar het versleten seksleven blijft als oma’s fauteuil midden in de kamer staan. Het valt ook niet mee om een constructief gesprek over seks te voeren. Zonder elkaar verwijten naar de kop te smijten of elkaar te kwetsen met uitspraken die men elkaar nooit vergeeft en die op zichzelf al voldoende reden zijn om niet meer te willen vrijen.

Veel mannen en vrouwen in mijn praktijk noemen het ontbreken van spanning en passie als oorzaak voor hun verslechterde seksuele relatie. Niet zelden hebben zij die ( tijdelijk) wel bij een ander gevonden. Dat is niet raar natuurlijk. Een spannende date is al gauw opwindender dan het overbekende. Toch wordt ook dat met de tijd steeds minder. En dan ben je In Monopolie-termen: terug in de gevangenis zonder te cashen bij start. Gelukkig zie ik vaak een verbetering van een relatie. Het is mogelijk de neerwaartse spiraal te doorbreken.

Het plezier terugvinden met elkaar blijkt een eerste stap naar het plezier terugvinden in seks met elkaar. Eerst maar eens een fijn gesprek voeren over iets dat beide partners boeit of prikkelt. Oprechte belangstelling tonen voor elkaar, met aandacht luisteren, een onderhoudende gesprekspartner zijn, benieuwd zijn naar elkaars seksuele gedachten of wensen; het zijn allemaal voorwaarden voor een leuker contact samen. En daar is dus geen pil voor. Dat is wellicht wel chemie tussen partners maar die wordt opgewekt zonder pil. Deels aantrekkingskracht, deels houden van, deels gehecht zijn aan, deels acceptatie van. Een mix van eigenlijk heel gewone dingen maakt dat partners ontvankelijk blijven voor elkaar. Ook seksueel. Wederzijdse aandacht en openhartige gesprekken zijn nog altijd Love Potion no 1!