Ik zie veel stellen die de man-vrouw verhouding volledig hebben omgedraaid of zodanig geneutraliseerd hebben dat er een soort androgyne relatie is ontstaan. Waar dan vervolgens de seks en passie volledig uit verdwenen is. Studies, werkomgevingen, het sociale verkeer doen alles om al te aanwezige mannelijke of vrouwelijke uitingen te dempen. Krijg dat ’s avonds op de bank maar weer eens teruggedraaid naar woeste aantrekkelijkheid voor elkaar.

Met name vrouwen, de emancipatie ten spijt, zijn ontevreden. Dat uit zich in vermoeidheid, stress, seksueel afhaken, boosheid op hun man. Ik zie veel vrouwen die onmogelijke eisen aan zichzelf en aan hun omgeving opleggen. Die controlerend en gestrest en verbaal over-assertief zijn. Eindeloos balancerend tussen een carrière en het thuisfront met een permanentie frons tussen de wenkbrauwen. Vrouwen die daarmee erg ver verwijderd zijn van oer vrouwelijke krachten als intuïtie, ontvankelijkheid, zachtheid en wijsheid. 

Ik zie laptoppende mannen die hun tanden enkel laten zien als vergadertijger, die voor elke klus binnen of rondom het huis een ‘mannetje’  laten komen. Mannen die zich aanpassen aan de wensen van hun vrouw. Mannen die verbaal en emotioneel het onderspit delven als ze met hun vrouw het door hen verafschuwde gesprek over de relatie moeten hebben en er steeds meer het zwijgen toe doen. Voor wie het een raadsel is wat de vrouw van ze verwacht, wat hun rol nog is nu ze steeds minder nodig zijn als kostwinner en steunpilaar. In die verwarring zijn mannen van hun kracht ontdaan. 

Ik geloof er wel in dat een man mentaal, emotioneel, praktisch en seksueel sterk dient te blijven bij zijn vrouw. Hij moet haar goed zien, en als hij dat van nature niet kan, moet hij bijleren. De vrouw is inderdaad een mysterie dat hij moet doorgronden. Hoe onafhankelijk, succesvol ook; ze gedijt bij een man die stuurt en als het nodig is zijn wil doorzet. Daarmee blijft hij ook seksueel aantrekkelijk. Vrouwen die seksueel zijn afgehaakt binnen hun relatie zeggen dat ze eerst weer willen dat hun man naar hen luistert, op de kinderen en het huishouden betrokken is, haar steunt en aandacht geeft. De mannen waarmee diezelfde vrouwen buiten hun relatie om seks hebben, blinken niet per se uit in goed luisteren of goed opruimen. 

Een vrouw moet weer vrouw durven zijn: intuïtief, grillig, weerbarstig, aards, sensueel, ontvankelijk. Elke vrouw heeft een oerkracht waarop ze kan terug gaan. Elke vrouw wil stiekem getemd worden maar ook aanbeden worden. Ik ben me er van bewust dat het bij veel mensen aversie oproept om openlijk archaïsche waarden aan te hangen, maar de beschaving, en dus helemaal de emancipatie, is een dun laagje vernis over zeer diep gewortelde behoeften en verlangens van mannen en vrouwen.

Man wees man. Vrouw wees vrouw. En laat de oerkrachten hun werk doen.